Ik heb de afgelopen dagen besteed aan het beoordelen van de Marc Jacobs imogene tas een aantal keren, in een poging om te kiezen wat ik erover geloof. Wanneer ik zijn productpagina open om er weer naar te kijken, landt mijn standpunt ergens in de kloof tussen “WTF” en “Ik zie wat ze daar deden.”
Ik heb een beslissing genomen dat ik niet echt geloof dat deze tas aantrekkelijk is, wat ik bedoel is een stap om uit te zoeken wat mijn algemene standpunt ervan is. Ik geloof echt dat het fascinerend is om naar te kijken, en dat kan uiteindelijk uiteindelijk veel belangrijker zijn dan aantrekkelijkheid wanneer het betrekking heeft op de demografische die Jacobs probeert te bereiken met dit specifieke stuk. Soms is het hebben van iets dat anders is dan wat veel mensen begrijpen het doel is, zelfs als het aangeeft dat het buiten de typische grenzen van esthetisch plezier stappen.
Ik vind het echt leuk om de belangrijkste straatstijlblogs van het web te bekijken – de sartorialistische, Jack en Jil, je begrijpt het type. Ik kijk er vooral van om ze te bekijken tijdens de verschillende modeweken van de wereld, wanneer redacteuren en stylisten net zoveel een kleermakersscherm buiten zetten als de ontwerpen en ontwerpers doen tijdens de daadwerkelijke shows. In die context zou ik misschien zien dat deze tas een algehele hit is – het is esoterisch, bedrieglijk eenvoudig, evenals niet voor bangeriken. De piercings zijn vreemd, net als de IceCicle -oproepen die aan hen hangen, maar ze zouden volledig naar huis kijken op de arm van een Paris Vogue -editor in een gedeconstrueerd leren jasje en platforms die zo torenhoog zijn dat zelfs het bekijken van ze je enkels pijn doet.
Deze tas is misschien niet voor iedereen, maar ik heb het gevoel dat het punt was dat Marc Jacobs probeerde te maken – soms is mode nog steeds voor de weinigen. Ga met Net-A-Porter voor $ 1795.
